Nog 48 dagen - Herboren na de les

Vandaag is mij weer heel duidelijk geworden dat het leven ontzettend onvoorspelbaar is. Vanmorgen belde Jan om te vertellen dat hij telefoon had gekregen dat zijn vader met de ambulance naar het ziekenhuis is vervoerd als gevolg van ernstige benauwdheid. Hij heeft daar al langer last van, er zit de laatste maanden steeds vocht achter zijn longen omdat zijn hart niet sterk genoeg meer kan pompen, nu blijkt hij er ook een longontsteking bij te hebben.
Triest, want hij wil eigenlijk helemaal niet meer naar het ziekenhuis, maar de angst die bij de benauwdheid komt is te groot om te negeren. Jan en Thijs komen morgen al naar huis, zodat we woensdag bij hem langs kunnen gaan. Wat moet je hopen voor een man van 93?

Dat overdenkend ben ik vanmorgen eerst maar wat aan de schoonmaak gegaan, producten die al meer dan een jaar nutteloos in de kast zijn weggegooid, goed moment om meer dan alleen mijn hoofd schoon te maken.
Vanmiddag balen dat een nieuwe cliënt zonder enig bericht niet op is komen dagen, en dat terwijl ik vanmorgen nog aan iemand anders 'nee'  verkocht heb op de vraag of ik nog plaats had voor een behandeling vandaag. Ik zal nooit begrijpen waarom mensen niet even de moeite nemen om op een of andere manier een berichtje te sturen dat de gemaakte afspraak niet door kan gaan.

Eind van de middag wordt er drie keer gebeld tijdens de massage, uiteindelijk toch een bericht ingesproken door de echtgenoten van een van mijn cliënten. Dit was weer erg schrikken en slikken, zijn vrouw is gevallen en heeft haar borstbeen, 8e wervel en twee ribben gebroken en ligt sinds twee weken grotendeels verlamd in het VU ziekenhuis. Gelukkig kan ze wel praten en haar armen gebruiken, ze had zelf aan haar man gevraagd of hij mij bellen wilde dat ze niet meer bij mij zou kunnen komen.
Ik heb hem gebeld, beloofd dat ik een kaart zal sturen en als zij wil dat ik langs kom om iets voor haar te betekenen ik dat heel graag zal doen.

Voor de les maar even aangegeven aan Dianne dat ik een heftige dag achter de rug had, en op haar advies in de hoek gaan liggen. Daar was ook Geesje, heerlijk om ook nog even aan haar mijn ei kwijt te kunnen in een verder behoorlijk volle zaal. Het is toch wel heel bijzonder wat een bikram les met je doet, ik voel me echt herboren na anderhalf uur zweten.

Weer een dag waarop ik goed kan voelen hoe goed deze vorm van yoga bij mij past. Ik voel me veel veerkrachtiger en sterker dan voorheen, hou vertrouwen in de juiste afloop van de dingen die gebeuren, en vooral voel ik me rijk dat ik voor anderen iets kan en mag betekenen.

Als cadeautje kreeg ik ook het cijfer van mijn eindtoets van de opleiding ortho moleculaire voedingsleer vandaag, een tien, goed uitgangspunt voor het examen eind van deze maand.
Nu nog even de was, Jan bellen en gesprek met goede vriend die mijn advies gevraagd heeft.
Fijne avond verder!