15 oktober 2011

Vandaag kreeg ik van Bettine de cd met de foto's, ik heb ze net bekeken en het is echt een leuke en waardevolle herinnering aan een bepalende periode in mijn leven.

Eerlijk gezegd ziet alles er nu weer heel anders uit, mijn kleindochter Megan die afgelopen donderdag 3,5 week te vroeg geboren is, houdt op dit moment mijn gedachten volledig bezig. Helaas mochten Bibi en Megan vandaag niet naar huis uit het ziekenhuis omdat Megan toch te hoog scoorde op de test voor de gele verkleuring, ze ligt nu onder een blauwe lamp. Sander en Bibi natuurlijk heel erg teleurgesteld want alles was al in de auto gezet. Bibi heeft sinds de geboorte van Megan bijna niet kunnen slapen want de kleine meid is een nachtvlinder.

Vanmorgen weer bij de les geweest dus, niet om 9 uur zoals gepland want ik was te laat terug van het wegbrengen van Jan en Thijs die een paar dagen naar New York zijn. Voor hen ook een teleurstelling want hun vlucht naar Londen is uren vertraagd, daardoor ook een latere vlucht naar New York, en ik reken er op dat

koffer niet in hetzelfde vliegtuig zal meereizen...

Ik was nog vergeten te melden dat ik zo'n vreselijke enorme spierpijn heb gehad na de honderdste les, de hoeveelheid spanning in mijn lichaam op dat moment was enorm!

Ik ben nog aan het nadenken of ik mijn laatste conclusies nog aan het www zal toevertrouwen, grappig want een paar maanden geleden zou ik daar niet over na gedacht hebben, en het meteen gedaan hebben :)

Het is bijzonder om de foto's te bekijken, ik zie nu al verschillen met hoe ik vandaag bezig ben geweest....

10 oktober 2011

Onze vakantie zit er helaas weer op. Het was heerlijk op Madeira, super wandeltochten gemaakt, inclusief verdwalen, eindigen waar we helemaal niet wilden komen en dus dure taxiritjes die nodig waren om de auto weer op te halen, maar het maakte allemaal niet uit, het was fijn.

Dit keer de tocht van Pico Areeiro naar Pico Ruivo Santana kunnen doen (hoogste punten van Madeira 1869 m) die ik 9 jaar geleden niet kon maken door het slechte weer. Ook voor het eerst daar gezwommen in de Atlantische Oceaan, en ik ben echt niet met alles een bikkel, sta eerst een kwartier te treuzelen om mijn kuiten aan het koude water te laten wennen, voor de rest van mijn lichaam kan volgen.

Yoga zijn we daar niet tegengekomen, ik heb het af en toe wel gemist, maar vrijdag en zaterdag was ik alweer van de partij, fijn om weer bezig te zijn met concentratie. Wel duidelijk dat niet alles even makkelijk gaat als twee weken geleden, mijn enkels zwabberen als nooit tevoren. Niet vreemd als je bedenkt dat ik twee weken met bergschoenen tot over mijn enkels heb gelopen. Ook fijn dat ik nu de ruimte kan nemen om zondag niet te gaan.

Lennart stond zaterdag naast mij, wat is hij vooruitgegaan, zo fijn om te zien! Nog even en zijn 100 dagen zitten er ook op.

Helaas heeft Bettine nog geen foto's voor mij, dus nog even geduld, zodra ik ze heb zal ik er een aantal aan mijn blog toevoegen.

Enne, heel Madeira herkende ons na een paar dagen aan de AH-tasjes die wij overal tevoorschijn toverden (dank Dakmar :) )