Zwak is het woord dat hoort bij de ochtendles van dag 14 voor mij. Ik moet jullie eerlijk zeggen dat ik me niet zo thuis voel in de ochtendlessen, er hangt een andere sfeer dan 's avonds of in het weekeinde maar begrijp me goed, dat is puur mijn perceptie.
Setting hetzelfde als gisteravond, Bettine gaf de les en Dominique naast mij in het korte hoekje, verder zeker 50 anderen. Ik heb meer gedaan dan gisteravond, de zwelling is echt wat minder dus minder druk op mijn hoofd, maar wat een regelrechte confrontatie ging ik met mezelf aan. Dat kleine beetje extra gaf zoveel vermoeidheid, misselijkheid, onrust en tenslotte ook duizeligheid, dat ik me goed realiseerde dat ik echt een flinke opdonder heb gekregen van deze ontsteking en de medicatie.
Een grote kom verse tomatensoep, boordevol lycopeen (een krachtige antioxidant die ook hart en bloedvaten beschermd) en dan zo aan de slag. Ik begin met Luca, dus dat wordt even ontspannen lachen over mijn rare hoofd en haar verhalen horen over de diplomauitreiking van haar leerlingen.
Tot slot nog even wat positieve zaken, want die zijn er natuurlijk ook:
- ik ben sinds dag 1 ruim twee kilo afgevallen
- het laten staan van mijn geliefde glaasjes wijn gaat echt steeds makkelijker
- mijn mond kan weer iets wijder open, dus voorzichtig iets kauwen lukt ook weer. Ik heb Jan beloofd dat we uit eten gaan als ik weer helemaal gezond ben, want hij heeft zich wel erg veel zorgen gemaakt, en ik heb hem ook erg uit zijn slaap gehouden.
donderdag 30 juni 2011
woensdag 29 juni 2011
Dag 13 - duidelijk een 13 gevalletje
Eerst een melding dat het bericht niet opgeslagen was, toen dubbel gepubliceerd, en geen idee hoe ik een dubbel bericht verwijderen kan. Het bijhouden van een reisblog was toch een stuk eenvoudiger...
Ok, waar was ik gebleven, bij de dokter die spontaan langs kwam. Het bloedonderzoek heeft aangetoond dat er inderdaad een zeer heftige ontsteking gaande is, zwelling zou wel tot drie weken kunnen blijven zitten, zo hardnekkig is dit geval soms. Advies om toch maar 5 dagen antibiotica te nemen ipv 7, ibuprofen tabletten ipv poeder omdat ik ook zure producten zou moeten vermijden omdat dit de speekselklier zou activeren, en me gedragen alsof ik echt ziek ben, dus rust nemen.... echt mijn ding maar niet heus, heb maar niet gezegd dat ik de hele ochtend gewerkt heb..
's Middags weer een telefoontje van mijn huisarts, door mijn vragen had ze toch nog maar even contact opgenomen met de kaakchirurg, die juist adviseerde om 10 dagen antibiotica te nemen omdat deze ontsteking vaak weer terugkomt, juist wel zure producten te eten omdat de klier gestimuleerd moet worden en ook zo mogelijk activeren. Maar als de zwelling vrijdag niet minder is, dan langskomen bij huisarts en doorverwijzing naar kaakchirurg om iets aan de zwelling te doen... Ben ik even blij dat vanavond de zwelling iets aan het verminderen is :)
Dus mijn remedie: rustig wat werken, extra rust nemen (ik heb vanmiddag twee uur liggen slapen, weg studietijd) en lekker naar de bikram. Daar heb ik vanavond meegedaan met een paar van de staande oefeningen voor zover het ging, het is nog heel minimaal maar wel meer dan de afgelopen dagen, yippie!
Nog even wat nieuwtjes: Dominique geeft zondag zijn laatste les, vertrekt maandag naar Australie; Bettine gaat maandag 9 dagen op yoga vakantie in Kreta en we krijgen vervangende docentes uit Den Haag. Verder komt in augustus Isabella uit Argentinie, een ervaren docente en vriendin van Bettine een tijdje bij ons lesgeven.
Geesje, ik ga jouw verhaal van Louise Hay eens rustig laten bezinken, stof tot nadenken, dank je wel.
Nu naar bed want morgenochtend is het weer bikramtijd.
Ok, waar was ik gebleven, bij de dokter die spontaan langs kwam. Het bloedonderzoek heeft aangetoond dat er inderdaad een zeer heftige ontsteking gaande is, zwelling zou wel tot drie weken kunnen blijven zitten, zo hardnekkig is dit geval soms. Advies om toch maar 5 dagen antibiotica te nemen ipv 7, ibuprofen tabletten ipv poeder omdat ik ook zure producten zou moeten vermijden omdat dit de speekselklier zou activeren, en me gedragen alsof ik echt ziek ben, dus rust nemen.... echt mijn ding maar niet heus, heb maar niet gezegd dat ik de hele ochtend gewerkt heb..
's Middags weer een telefoontje van mijn huisarts, door mijn vragen had ze toch nog maar even contact opgenomen met de kaakchirurg, die juist adviseerde om 10 dagen antibiotica te nemen omdat deze ontsteking vaak weer terugkomt, juist wel zure producten te eten omdat de klier gestimuleerd moet worden en ook zo mogelijk activeren. Maar als de zwelling vrijdag niet minder is, dan langskomen bij huisarts en doorverwijzing naar kaakchirurg om iets aan de zwelling te doen... Ben ik even blij dat vanavond de zwelling iets aan het verminderen is :)
Dus mijn remedie: rustig wat werken, extra rust nemen (ik heb vanmiddag twee uur liggen slapen, weg studietijd) en lekker naar de bikram. Daar heb ik vanavond meegedaan met een paar van de staande oefeningen voor zover het ging, het is nog heel minimaal maar wel meer dan de afgelopen dagen, yippie!
Nog even wat nieuwtjes: Dominique geeft zondag zijn laatste les, vertrekt maandag naar Australie; Bettine gaat maandag 9 dagen op yoga vakantie in Kreta en we krijgen vervangende docentes uit Den Haag. Verder komt in augustus Isabella uit Argentinie, een ervaren docente en vriendin van Bettine een tijdje bij ons lesgeven.
Geesje, ik ga jouw verhaal van Louise Hay eens rustig laten bezinken, stof tot nadenken, dank je wel.
Nu naar bed want morgenochtend is het weer bikramtijd.
Dag 13 - Verandering op komst
De dag is bijna voorbij en ik moet eerlijk zeggen dat ik me weer een stuk beter voel dan gisteren rond deze tijd. Het voelt zo ontzettend goed om mijn eigen gevoel te volgen en mijn grenzen te zoeken, daar wil ik meer van, ook na mijn 50e verjaardag :)
Vanmorgen contact gehad met de assistente van mijn huisarts, aangegeven dat ik van mening was dat het beter wat om de dokter zelf te zien ipv telefonisch contact omdat de zwelling nog niet minder is, helaas was het spreekuur al vol en ik zou gebeld worden. Nu bleek later dat de dokter mij mobiel belde, maar mijn mobiel is mobiel hier in huis en meestal niet waar ik ben, ik ben van het ouderwetse soort dat beter via vaste (zakelijke) lijn te bereiken is.
Afijn, toen kwam de dokter persoonlijk maar even langs
Vanmorgen contact gehad met de assistente van mijn huisarts, aangegeven dat ik van mening was dat het beter wat om de dokter zelf te zien ipv telefonisch contact omdat de zwelling nog niet minder is, helaas was het spreekuur al vol en ik zou gebeld worden. Nu bleek later dat de dokter mij mobiel belde, maar mijn mobiel is mobiel hier in huis en meestal niet waar ik ben, ik ben van het ouderwetse soort dat beter via vaste (zakelijke) lijn te bereiken is.
Afijn, toen kwam de dokter persoonlijk maar even langs
dinsdag 28 juni 2011
Dag 12 - Helaas geen vooruitgang
Vanuit diverse hoeken hoorde ik dat het niet lukte om te reageren op mijn blog, en dat terwijl jullie zulke hartverwarmende en inspirende reacties hebben.... Ik heb gepuzzeld, als ik aanklik reactie geven onderaan de blog van de dag, en dan kies voor Google account dan is het geen enkel probleem. Een Google account aanmaken is mij in twee tellen gelukt, dus wie volgt???
Vandaag weer een dag met een nog steeds groeiende zwelling in mijn hals, nu tot aan mijn sleutelbeen gevoelig, de medicatie lijkt niet aan te slaan. Wie weet doet de biologisch dynamische scharrelkippenbouillen van mijn moeder het werk dat het in vele culturen zegt te doen :)
Morgenochtend maar kijken of ik in plaats van telefonisch consult gewoon een persoonlijk consult met mijn huisarts aan kan gaan, lijkt me beter dat zij ook ziet hoe het verder uitgebreid is.
De bikram was erg warm vandaag, ik heb alleen weer gezeten en even gelegen, maar dat doet teveel pijn, en ik was al drijfnat. Chapeau voor de bekenden die er waren en de les goed gevolgd hebben.
Morgen hoop ik meer te melden te hebben, ik mis mijn werk en de contacten....
Vandaag weer een dag met een nog steeds groeiende zwelling in mijn hals, nu tot aan mijn sleutelbeen gevoelig, de medicatie lijkt niet aan te slaan. Wie weet doet de biologisch dynamische scharrelkippenbouillen van mijn moeder het werk dat het in vele culturen zegt te doen :)
Morgenochtend maar kijken of ik in plaats van telefonisch consult gewoon een persoonlijk consult met mijn huisarts aan kan gaan, lijkt me beter dat zij ook ziet hoe het verder uitgebreid is.
De bikram was erg warm vandaag, ik heb alleen weer gezeten en even gelegen, maar dat doet teveel pijn, en ik was al drijfnat. Chapeau voor de bekenden die er waren en de les goed gevolgd hebben.
Morgen hoop ik meer te melden te hebben, ik mis mijn werk en de contacten....
Dag 11 - Voor spek en bonen
De eerste 30 dagen zijn de dagen van het opruimen van fysieke ballast, nou heb ik nooit geweten wat voor ballast ik opgeslagen heb in mijn speekselklier, maar het blijkt een feit te zijn.
Zondagnacht er toch maar voor gekozen om naar de huisartsenpost te gaan in KG locatie zuid, mijn tip, als het niet echt nodig is niet doen! Naast de kakkerlakken (echt waar!) die daar rustig in en uit wandelen, zij hoeven zich niet te melden bij de portier, kwam ik terecht bij een vriendelijke maar helaas zeer imcompetente co-assistent. Ongeveer zes keer moeten vertellen sinds wanneer ik last heb, hij heeft woeste pogingen gedaan met een spatel mijn mond verder te openen, maar die gaat op dit moment nu eenmaal niet open.... om in mijn mondholte en keel te kijken. Vervolgens wordt de gebruikte spatel zo op het bureau gelegd...hygiëneregels zijn blijkbaar niet van toepassing bij een spoedpost. Na consult te hebben gedaan op Google komt hij tot de conclusie dat ik de bof heb, en verwijst mij door naar mijn huisarts de volgende morgen, die mij dan weer door kan sturen naar de K&O arts. Verder rustig doorgaan met paracetamol, het feit dat ik er zondag al 8 genomen had was geen punt, ik heb toch geen lever- of nierproblemen?? En ibuprofen is ook prima om te nemen tegen de pijn, beide afwisselen geeft beter resultaat.
's Ochtends mam gebeld, ja, de bof heb je gehad toen je vier of vijf was, we gingen toen op vakantie etc... Bij de huisarts, nee de bof kan het niet zijn, dat verloopt bij volwassenen meestal zonder symptomen. Zij belde met een K&O arts voor overleg want ze wist het ook niet, maar dacht aan lymfadenatitis (zo leuk dat ik eindelijk iets heb aan die super vervelende opleiding HBO medische kennis) dit is nl. ontsteking van een lymfklier. De K&O arts dacht dat het ook wel eens speekselstenen zouden kunnen zijn, nooit geweten dat die ook nog bestaan naast gal- en nierstenen.
Kortom, door voor echo en bloedonderzoek. Naar de apotheek voor antibiotica met penicilline, nu maar hopen dat het niet door een virus veroorzaakt wordt, want dan helpt dit niet. En ibuprofen tegen de pijn.
Echo gaf flinke ontsteking aan bij de parotis - dit is een speekselklier voor het oor, geen steentjes gelukkig. Woensdag telefonisch contact met de huisarts om te horen wat de uitslagen waren en overleg hoe het gaat.
Alle afspraken voor gisteren en vandaag afgezegd, hoop dat ik morgen weer aan de slag kan.
Bij de bikram alleen gezeten en gelegen, geen oefening meegedaan, toch voelde het wel goed om daar te zijn. Ik wil dit traject echt afmaken. Het was wel prettig dat Dominique de les gaf, niet te veel mensen aanwezig waren. Wel lieve woorden van Janneke gekregen, ik voel me rijk weten jullie dat, hoe iedereen meeleeft en zo ontzettend lief voor me is, super bedankt!
Hoge koorts gisteravond, dat kan een goed teken zijn dat de antibiotica aanslaat, en vanavond ga ik gewoon weer op mijn matje zitten en liggen. Hoop dat ik dan morgen weer mee kan doen met een paar oefeningen.
Zondagnacht er toch maar voor gekozen om naar de huisartsenpost te gaan in KG locatie zuid, mijn tip, als het niet echt nodig is niet doen! Naast de kakkerlakken (echt waar!) die daar rustig in en uit wandelen, zij hoeven zich niet te melden bij de portier, kwam ik terecht bij een vriendelijke maar helaas zeer imcompetente co-assistent. Ongeveer zes keer moeten vertellen sinds wanneer ik last heb, hij heeft woeste pogingen gedaan met een spatel mijn mond verder te openen, maar die gaat op dit moment nu eenmaal niet open.... om in mijn mondholte en keel te kijken. Vervolgens wordt de gebruikte spatel zo op het bureau gelegd...hygiëneregels zijn blijkbaar niet van toepassing bij een spoedpost. Na consult te hebben gedaan op Google komt hij tot de conclusie dat ik de bof heb, en verwijst mij door naar mijn huisarts de volgende morgen, die mij dan weer door kan sturen naar de K&O arts. Verder rustig doorgaan met paracetamol, het feit dat ik er zondag al 8 genomen had was geen punt, ik heb toch geen lever- of nierproblemen?? En ibuprofen is ook prima om te nemen tegen de pijn, beide afwisselen geeft beter resultaat.
's Ochtends mam gebeld, ja, de bof heb je gehad toen je vier of vijf was, we gingen toen op vakantie etc... Bij de huisarts, nee de bof kan het niet zijn, dat verloopt bij volwassenen meestal zonder symptomen. Zij belde met een K&O arts voor overleg want ze wist het ook niet, maar dacht aan lymfadenatitis (zo leuk dat ik eindelijk iets heb aan die super vervelende opleiding HBO medische kennis) dit is nl. ontsteking van een lymfklier. De K&O arts dacht dat het ook wel eens speekselstenen zouden kunnen zijn, nooit geweten dat die ook nog bestaan naast gal- en nierstenen.
Kortom, door voor echo en bloedonderzoek. Naar de apotheek voor antibiotica met penicilline, nu maar hopen dat het niet door een virus veroorzaakt wordt, want dan helpt dit niet. En ibuprofen tegen de pijn.
Echo gaf flinke ontsteking aan bij de parotis - dit is een speekselklier voor het oor, geen steentjes gelukkig. Woensdag telefonisch contact met de huisarts om te horen wat de uitslagen waren en overleg hoe het gaat.
Alle afspraken voor gisteren en vandaag afgezegd, hoop dat ik morgen weer aan de slag kan.
Bij de bikram alleen gezeten en gelegen, geen oefening meegedaan, toch voelde het wel goed om daar te zijn. Ik wil dit traject echt afmaken. Het was wel prettig dat Dominique de les gaf, niet te veel mensen aanwezig waren. Wel lieve woorden van Janneke gekregen, ik voel me rijk weten jullie dat, hoe iedereen meeleeft en zo ontzettend lief voor me is, super bedankt!
Hoge koorts gisteravond, dat kan een goed teken zijn dat de antibiotica aanslaat, en vanavond ga ik gewoon weer op mijn matje zitten en liggen. Hoop dat ik dan morgen weer mee kan doen met een paar oefeningen.
zondag 26 juni 2011
Dag 10 - Nederigheid
Is het thema wat vandaag door mijn hoofd ging. Het is waar, geen dag is gelijk tijdens de bikramles. De ontsteking bij mijn kaakhoek zet flink door en ondanks veelvuldig slikken van paracetamol (helmaal niet mijn ding) kan ik niet normaal eten en kon ik ook vanmorgen niet mijn hoofd naar achteren bewegen.
Toch zo goed en kwaad als het ging mijn ding gedaan. Ik was niet de enige die het zwaar had, Dominique onze gastdocent had het erg moeilijk, hij zat achter mij en was misselijk en heeft een groot deel van de les niet mee kunnen doen.
Ik vond het heel sympathiek van hem dat hij mij na de les tips gaf die hij zelf ook heeft gekregen van een Amerikaanse docente om bijvoorbeeld tijdens de les een mantra te zeggen in je hoofd of bij de ademhaling continue 1 - 2 te tellen. Het viel hem nl. op dat ik zo aan het vechten ben tijdens de les om zo goed mogelijk mijn best te doen, terwijl het een stuk makkelijker gaat als je de focus kunt leggen op jouw ademhaling en totaal niet zien wat er om je heen gebeurt, en op het gebied van de oefeningen echt maar te laten gebeuren wat er gebeurt...
Toch zo goed en kwaad als het ging mijn ding gedaan. Ik was niet de enige die het zwaar had, Dominique onze gastdocent had het erg moeilijk, hij zat achter mij en was misselijk en heeft een groot deel van de les niet mee kunnen doen.
Ik vond het heel sympathiek van hem dat hij mij na de les tips gaf die hij zelf ook heeft gekregen van een Amerikaanse docente om bijvoorbeeld tijdens de les een mantra te zeggen in je hoofd of bij de ademhaling continue 1 - 2 te tellen. Het viel hem nl. op dat ik zo aan het vechten ben tijdens de les om zo goed mogelijk mijn best te doen, terwijl het een stuk makkelijker gaat als je de focus kunt leggen op jouw ademhaling en totaal niet zien wat er om je heen gebeurt, en op het gebied van de oefeningen echt maar te laten gebeuren wat er gebeurt...
zaterdag 25 juni 2011
Dag 8 en 9 - Therapie
Gisteravond weer genoten van de film Julie en Julia, ik had deze al gezien in het vliegtuig naar Nepal een paar jaar geleden, echt voor mij de ideale film om me helemaal bij op te laden en ontzettend te genieten. Ook duidelijk dat Sander zijn moeder goed kent, hij stuurde een sms om me erop te attenderen dat er een film bezig was die mij wel aan zou spreken :)
Koken is een vorm van therapie voor mij, ik word er gelukkig en vrolijk van, heerlijk om anderen te verwennen met een zelf bereide maaltijd, en voor mezelf ligt de uitdaging er iedere keer weer in om iets nieuws uit te proberen, favoriete recepten heb ik niet.
Honderd dagen bikram is therapie van een andere orde, geen gemopper als iets niet lukt, of genieten van een hemels smakende hap, nee dit is meer een regelrechte confrontatie met diep gelegen emoties. Achteroverbuigingen brengen tranen naar boven die niet te stoppen zijn, ik heb nog geen contact met de oorzaak of achterliggende reden van deze tranen, maar laat het maar gebeuren.
Fysiek is er ineens sinds gisteren een confrontatie met een ontsteking in de omgeving van mijn kaakhoek en oor, mijn mond gaat niet goed meer open en eten is lastig. Geen idee waar dit nu weer vandaan komt, ik neem, geheel tegen mijn gewoonte in, maar regelmatig paracetamol om de pijn te verlichten en hoop dat er snel verandering komt.
Morgenochtend weer een nieuwe kans om mijzelf beetje bij beetje af te pellen en verder op zoek te gaan naar de essentie, ik ben benieuwd.
Koken is een vorm van therapie voor mij, ik word er gelukkig en vrolijk van, heerlijk om anderen te verwennen met een zelf bereide maaltijd, en voor mezelf ligt de uitdaging er iedere keer weer in om iets nieuws uit te proberen, favoriete recepten heb ik niet.
Honderd dagen bikram is therapie van een andere orde, geen gemopper als iets niet lukt, of genieten van een hemels smakende hap, nee dit is meer een regelrechte confrontatie met diep gelegen emoties. Achteroverbuigingen brengen tranen naar boven die niet te stoppen zijn, ik heb nog geen contact met de oorzaak of achterliggende reden van deze tranen, maar laat het maar gebeuren.
Fysiek is er ineens sinds gisteren een confrontatie met een ontsteking in de omgeving van mijn kaakhoek en oor, mijn mond gaat niet goed meer open en eten is lastig. Geen idee waar dit nu weer vandaan komt, ik neem, geheel tegen mijn gewoonte in, maar regelmatig paracetamol om de pijn te verlichten en hoop dat er snel verandering komt.
Morgenochtend weer een nieuwe kans om mijzelf beetje bij beetje af te pellen en verder op zoek te gaan naar de essentie, ik ben benieuwd.
donderdag 23 juni 2011
Dag 7 Tranen - stap 1?
Er staat me iets bij dat in de bijbel de zevende dag een rustdag was, ik weet nu waarom! Ik ben moe tot in mijn tenen, en heb me door het grootste deel van de les heen gesleept. De laatste twee oefeningen op de grond heb ik niet mee kunnen doen, toen kwamen de tranen, gelukkig zat ik in een hoek, want het voelt toch heel ongemakkelijk om in een volle zaal je emoties de vrije loop te laten, maar ik kon niet anders.
Na de les was het heerlijk om een arm van Jansje om me heen te krijgen, en 'toevallig' had ik voor de les al aangegeven dat ik de afgelopen dagen steeds aan het eind van de les een brok in mijn keel had, dus ze was niet heel erg verbaasd over mijn tranen.
Positief gezien is dit dan de eerste doorbraak in mijn mentale metamorfose. Niet langer op mijn kiezen bijten en doorgaan, maar ruimte maken om de onderliggende gevoelens naar boven te laten komen.
Morgenavond ga ik weer verder met mijn ontdekkingsreis, fijne dag vandaag, namaste.
Na de les was het heerlijk om een arm van Jansje om me heen te krijgen, en 'toevallig' had ik voor de les al aangegeven dat ik de afgelopen dagen steeds aan het eind van de les een brok in mijn keel had, dus ze was niet heel erg verbaasd over mijn tranen.
Positief gezien is dit dan de eerste doorbraak in mijn mentale metamorfose. Niet langer op mijn kiezen bijten en doorgaan, maar ruimte maken om de onderliggende gevoelens naar boven te laten komen.
Morgenavond ga ik weer verder met mijn ontdekkingsreis, fijne dag vandaag, namaste.
woensdag 22 juni 2011
Dag 6 Een zweterige start van de zwaarste dag tot nu toe
Na twee nachten heel kort te hebben geslapen, gisteravond maar een rustgevende pil van Dr. Vogel voor het slapen gaan genomen, dat hielp. Om kwart over zes wakker en zoals een echte vrouw in de overgang, badend in het zweet. Je zou toch denken dat met al dat vocht wat je verliest tijdens de les er niets meer overblijft, maar niets is minder waar.
Om zeven uur ging de wekker, twee keer op repeat gedrukt tot Jan ingrijpt en zegt dat het de hoogste tijd is, maar ik heb helemaal geen energie in mijn lijf.... om kwart voor acht twee glazen smoothie gedronken van vers fruit, kruidenthee en een kop koffie in de hoop dat dit helpt om mij straks door de les heen te laten komen.
Verder heb ik gisteravond bedacht dat het leuk zou zijn als er meer interactie zou komen op deze blog. Het is best lastig om op een leuke manier te schrijven over mijn dagelijkse activiteiten en belevenissen rondom de bikram lessen, maar toch een stuk lastiger dan een reisverslag bijhouden zoals ik heb gedaan toen ik fietste van Oost-Thailand, via Laos naar Vietnam, dan gebeuren er echt bijzondere dingen. Dit is een langzaam lopend proces en moeilijker te benoemen.
Het was een vreselijk kippenhok toen ik de lesruimte vanmorgen binnenkwam, precies het gekakel van een woensdagochtend in een damessportschool....ik heb het zwaar gehad, werd misselijk van de acetongeur die mijn lichaam naar buiten bracht, positief punt daarvan is dat ik dus op dat moment vet aan het verbranden was, yippie!
Misselijk tijdens de kameel, toen ging ik bijna onderuit en aan het eind van de les weer dat brok in mijn keel. Vergeet dat steeds te vermelden, maar als het heftig is geweest, krijg ik het gevoel dat ik ook zou kunnen huilen, maar dat komt maar niet. Zal wel een kwestie van wachten zijn tot daar ook een doorbraak komt. Nu maar ervaren hoe het is om aan het werk te gaan na de les, en morgenochtend heb ik weer een nieuwe kans.
Om zeven uur ging de wekker, twee keer op repeat gedrukt tot Jan ingrijpt en zegt dat het de hoogste tijd is, maar ik heb helemaal geen energie in mijn lijf.... om kwart voor acht twee glazen smoothie gedronken van vers fruit, kruidenthee en een kop koffie in de hoop dat dit helpt om mij straks door de les heen te laten komen.
Verder heb ik gisteravond bedacht dat het leuk zou zijn als er meer interactie zou komen op deze blog. Het is best lastig om op een leuke manier te schrijven over mijn dagelijkse activiteiten en belevenissen rondom de bikram lessen, maar toch een stuk lastiger dan een reisverslag bijhouden zoals ik heb gedaan toen ik fietste van Oost-Thailand, via Laos naar Vietnam, dan gebeuren er echt bijzondere dingen. Dit is een langzaam lopend proces en moeilijker te benoemen.
Het was een vreselijk kippenhok toen ik de lesruimte vanmorgen binnenkwam, precies het gekakel van een woensdagochtend in een damessportschool....ik heb het zwaar gehad, werd misselijk van de acetongeur die mijn lichaam naar buiten bracht, positief punt daarvan is dat ik dus op dat moment vet aan het verbranden was, yippie!
Misselijk tijdens de kameel, toen ging ik bijna onderuit en aan het eind van de les weer dat brok in mijn keel. Vergeet dat steeds te vermelden, maar als het heftig is geweest, krijg ik het gevoel dat ik ook zou kunnen huilen, maar dat komt maar niet. Zal wel een kwestie van wachten zijn tot daar ook een doorbraak komt. Nu maar ervaren hoe het is om aan het werk te gaan na de les, en morgenochtend heb ik weer een nieuwe kans.
Dag 5 Pijntjes en plezier
De hele dag ben ik mij bewust van mijn rug, bovenin tussen mijn schouderbladen, onderin maar gelukkig niet bij mijn oude pijnpunt het sacrum, die pijn ben ik sinds ik ben begonnen met de bikram yoga helemaal kwijt. Dat na jaren aanmodderen bij fysio, manueel therapeut en zelfs een Chinese arts met elektro acupunctuur en onzettend smerige kruidendrankjes. Dit is ook één van de redenen dat ik naar de bikram blijf gaan.
Vanavond ook geleerd dat de belangrijkste houdingen uit de les, de kameel en de triangle niet bij de demo's geshowd worden omdat deze meer effect hebben op de inwendige kant van ons lichaam en de geshowde houdingen laten meer de beheersing en souplesse van de buitenkant zien.
Het was rustig, toch erg warm en bij de eerste ademhalingsoefening al flink transpireren. Fijn dat Jan er was, goed om te zien dat hij ook met verschillende houdingen progressie boekt. Er waren weer wat strubbelingen op ons pad gekomen op privé gebied (niet tussen ons hoor!) en het deed me goed dat er maar een moment was tijdens de les dat ik daar last van had, terwijl ik daar voorheen de hele les over bleef malen - stapje vooruit :)
De feedback van Bettine stel ik erg op prijs, een correctie op mijn houding bij de eerste ademhalingsoefening is weer een nieuwe uitdaging want de wijze waarop zij mijn rug duwt bij de uitademing voelt voor mij erg onnatuurlijk aan.
Het alcoholvrije deel van deze periode geeft dat er veel meer activiteit, gisteravond tot elf uur bezig geweest in de keuken omdat we vanavond eters krijgen, en ik het leuk vind om iets lekkers en gezonds op tafel te zetten, toen de troep nog opgeruimd, goed gevoel en groentesap is ook erg lekker!
Vanavond ook geleerd dat de belangrijkste houdingen uit de les, de kameel en de triangle niet bij de demo's geshowd worden omdat deze meer effect hebben op de inwendige kant van ons lichaam en de geshowde houdingen laten meer de beheersing en souplesse van de buitenkant zien.
Het was rustig, toch erg warm en bij de eerste ademhalingsoefening al flink transpireren. Fijn dat Jan er was, goed om te zien dat hij ook met verschillende houdingen progressie boekt. Er waren weer wat strubbelingen op ons pad gekomen op privé gebied (niet tussen ons hoor!) en het deed me goed dat er maar een moment was tijdens de les dat ik daar last van had, terwijl ik daar voorheen de hele les over bleef malen - stapje vooruit :)
De feedback van Bettine stel ik erg op prijs, een correctie op mijn houding bij de eerste ademhalingsoefening is weer een nieuwe uitdaging want de wijze waarop zij mijn rug duwt bij de uitademing voelt voor mij erg onnatuurlijk aan.
Het alcoholvrije deel van deze periode geeft dat er veel meer activiteit, gisteravond tot elf uur bezig geweest in de keuken omdat we vanavond eters krijgen, en ik het leuk vind om iets lekkers en gezonds op tafel te zetten, toen de troep nog opgeruimd, goed gevoel en groentesap is ook erg lekker!
maandag 20 juni 2011
Dag 4 Inspiratie
Kijk maar eens op http://ghoshcup.com/international-yoga-asana-championship-2011 geweldige inspiratie om te zien hoe vijf van onze houdingen uitgevoerd kunnen worden, wat een beheersing van hun lichamen, echt fantastisch. Naast de vijf verplichte houdingen doet iedereen ook twee vrije keuzes, vrouwen die hun hele lichaam horizontaal dragen op een hand en meer - in mijn ogen - perfect uitgevoerde asana's.
Verder heb ik ook een oud filmpje uit 2009 op You tube gezien, waar onze eigen Bettine meedoet met deze ghosh cup, we wisten natuurlijk al dat ze erg goed is, en wat ik nu ook zo leuk vond om te zien, dat ook zij in die tussenliggende periode nog beter is geworden dan ze toen al was. Ja, we krijgen les op wereldniveau :)
Vanavond was het warm en best druk. Ik voel mijn knieën, nek en onderrug, nu al na 4 dagen, maar heb er vertrouwen in dat dit kleine dingetjes zijn om mijn motivatie te testen. Het lukte al iets beter om me op mijzelf te concentreren, zo is ieder stapje er weer een. Fijn dat er vanavond veel bekenden waren, alhoewel het ook wel een beetje dubbel is, want aan de ene kant is het heel leuk als iedereen zegt hoe goed ze het vinden dat ik dit doe, vind ik het aan de andere kant nog helemaal geen complimenten waard, laat ik eerst maar eens over de helft komen, dan is het in ieder geval vast een teken van doorzettingsvermogen.
Er is nog niet voldoende ruimte in mijn hoofd om met het psychische stuk aan de gang te gaan, eerst het examen afronden, alles heeft tenslotte zijn tijd nodig.
Verder heb ik ook een oud filmpje uit 2009 op You tube gezien, waar onze eigen Bettine meedoet met deze ghosh cup, we wisten natuurlijk al dat ze erg goed is, en wat ik nu ook zo leuk vond om te zien, dat ook zij in die tussenliggende periode nog beter is geworden dan ze toen al was. Ja, we krijgen les op wereldniveau :)
Vanavond was het warm en best druk. Ik voel mijn knieën, nek en onderrug, nu al na 4 dagen, maar heb er vertrouwen in dat dit kleine dingetjes zijn om mijn motivatie te testen. Het lukte al iets beter om me op mijzelf te concentreren, zo is ieder stapje er weer een. Fijn dat er vanavond veel bekenden waren, alhoewel het ook wel een beetje dubbel is, want aan de ene kant is het heel leuk als iedereen zegt hoe goed ze het vinden dat ik dit doe, vind ik het aan de andere kant nog helemaal geen complimenten waard, laat ik eerst maar eens over de helft komen, dan is het in ieder geval vast een teken van doorzettingsvermogen.
Er is nog niet voldoende ruimte in mijn hoofd om met het psychische stuk aan de gang te gaan, eerst het examen afronden, alles heeft tenslotte zijn tijd nodig.
Dag 2 en 3
Pfff, mijn tentamen zit erop, zal jullie niet vervelen met lange verhalen hierover, maar 60 vragen waarbij het merendeel bestaat uit vier stellingen over verschillende onderwerpen en dat je dan aan moet geven welke twee er juist zijn... viel best een beetje tegen. Nu alleen het examen nog en dan wil ik die boeken nooit meer zien!
Zaterdagnacht zelfs over de bikram gedroomd, de zaal stond vol met extra kasten, heel veel mensen achterin op stoelen die bij aanvang een plek op de grond gingen zoeken, het was 'ouderwets' vol, zelfs mijn moeder deed mee in een blauw overhemd met een roze string eronder.... tja, ik kan nogal gek dromen.
De realiteit was anders :) de eerste les om 14.30 uur was behoorlijk druk, Marianna gaf de les. Jan was met me mee, fijn. Wel gek om na de les te gaan douchen, heb mezelf maar vermand en een pakje van het cocosdrankje genomen om wat extra suikers aan te vullen, vind het eigenlijk een beetje weeïg van smaak, daarna schone kleding aan en weer terug de zaal in. De les van 17.00 uur was heel rustig, misschien in verband met vaderdag, 11 mensen.
Het fijne van de lessen van Bettine is dat zij regelmatig een opmerking maakt, van goed Hanny, dat geeft toch weer even een steuntje in de rug. Eigenlijk is het me meegevallen om twee lessen na elkaar te doen, ik zag er best tegenop. Het grootste deel heb ik beide lessen gedaan, al ging het met de kameel niet lekker, ik voelde me wat misselijk, en waar ik normaal gesproken dan toch doorzet, heb ik het nu niet gedaan. Ook de triangle viel me erg zwaar.
Thuisgekomen op de bank neergeploft, blij dat ik 's middags al eten had gemaakt, heerlijke haring/bieten salade en heel veel kruidenthee gedronken.
Vreselijk slecht geslapen vannacht, ik kon niet in slaap komen, half twee heb ik voorbij zien komen, dan is de wekker om 7 uur geen feestje.
Ik voel mijn billen en schouders, verder valt het allemaal nog erg mee. Mentaal voel ik me sterk, ik ga lekker door met dit cadeau aan mezelf.
Zaterdagnacht zelfs over de bikram gedroomd, de zaal stond vol met extra kasten, heel veel mensen achterin op stoelen die bij aanvang een plek op de grond gingen zoeken, het was 'ouderwets' vol, zelfs mijn moeder deed mee in een blauw overhemd met een roze string eronder.... tja, ik kan nogal gek dromen.
De realiteit was anders :) de eerste les om 14.30 uur was behoorlijk druk, Marianna gaf de les. Jan was met me mee, fijn. Wel gek om na de les te gaan douchen, heb mezelf maar vermand en een pakje van het cocosdrankje genomen om wat extra suikers aan te vullen, vind het eigenlijk een beetje weeïg van smaak, daarna schone kleding aan en weer terug de zaal in. De les van 17.00 uur was heel rustig, misschien in verband met vaderdag, 11 mensen.
Het fijne van de lessen van Bettine is dat zij regelmatig een opmerking maakt, van goed Hanny, dat geeft toch weer even een steuntje in de rug. Eigenlijk is het me meegevallen om twee lessen na elkaar te doen, ik zag er best tegenop. Het grootste deel heb ik beide lessen gedaan, al ging het met de kameel niet lekker, ik voelde me wat misselijk, en waar ik normaal gesproken dan toch doorzet, heb ik het nu niet gedaan. Ook de triangle viel me erg zwaar.
Thuisgekomen op de bank neergeploft, blij dat ik 's middags al eten had gemaakt, heerlijke haring/bieten salade en heel veel kruidenthee gedronken.
Vreselijk slecht geslapen vannacht, ik kon niet in slaap komen, half twee heb ik voorbij zien komen, dan is de wekker om 7 uur geen feestje.
Ik voel mijn billen en schouders, verder valt het allemaal nog erg mee. Mentaal voel ik me sterk, ik ga lekker door met dit cadeau aan mezelf.
vrijdag 17 juni 2011
Dag 1
De hele dag vandaag had ik een bepaalde kriebel, het beste te beschrijven als het gevoel dat je hebt de dag dat je op vakantie gaat, niet kunnen wachten tot de reis begint, zo dus ongeveer..... en mijn reis is begonnen!
Helaas zonder mijn lief, die deed met zoonlief mee met de grachtenloop, ook een eerste vader-zoon ervaring, dus heel waardevol en met goed resultaat volbracht, fijn om ook hier zijdelings getuige van te zijn. Wel had Jan heel attent een mooi boeket bloemen voor mij gekocht met een - tot tranen roerende - kaart erbij, tja die hormonen willen ook hun plek innemen in deze fase van mijn leven.
Marianna gaf de les vanavond, weer iets geleerd, tijdens de sit-up doe je de dubbele uitademing pas als je je tenen vast hebt - ben al zo blij dat ik na een half jaar in de buurt van mijn tenen kom :) en dan maar hopen dat het de extra energie geeft die je nodig hebt.
Het was fijn dat Dakmar, Susanne en Janneke ook bij deze les aanwezig waren, ik was nl. echt van de leg... was mijn koord van mijn matje kwijt en vond het terug in mijn jaszak om maar iets te noemen. Geen foto's bij de start van 100 dagen, jammer, ik had graag gezien wat het verschil is tussen nu en mijn verjaardag straks, maar ach de weegschaal gaat hopelijk ook een beeld vormen, en natuurlijk mijn groeiende lenigheid.
Morgen dus niet omdat ik tentamen moet doen, maar zondagmiddag een dubbele les, ook een nieuwe ervaring.
Mijn feestje is begonnen zo voelt het vandaag!
Helaas zonder mijn lief, die deed met zoonlief mee met de grachtenloop, ook een eerste vader-zoon ervaring, dus heel waardevol en met goed resultaat volbracht, fijn om ook hier zijdelings getuige van te zijn. Wel had Jan heel attent een mooi boeket bloemen voor mij gekocht met een - tot tranen roerende - kaart erbij, tja die hormonen willen ook hun plek innemen in deze fase van mijn leven.
Marianna gaf de les vanavond, weer iets geleerd, tijdens de sit-up doe je de dubbele uitademing pas als je je tenen vast hebt - ben al zo blij dat ik na een half jaar in de buurt van mijn tenen kom :) en dan maar hopen dat het de extra energie geeft die je nodig hebt.
Het was fijn dat Dakmar, Susanne en Janneke ook bij deze les aanwezig waren, ik was nl. echt van de leg... was mijn koord van mijn matje kwijt en vond het terug in mijn jaszak om maar iets te noemen. Geen foto's bij de start van 100 dagen, jammer, ik had graag gezien wat het verschil is tussen nu en mijn verjaardag straks, maar ach de weegschaal gaat hopelijk ook een beeld vormen, en natuurlijk mijn groeiende lenigheid.
Morgen dus niet omdat ik tentamen moet doen, maar zondagmiddag een dubbele les, ook een nieuwe ervaring.
Mijn feestje is begonnen zo voelt het vandaag!
dinsdag 14 juni 2011
Ik kan niet rekenen!
Net een mail van mijn lief gekregen, hij had nog eens gekeken naar mijn 100 dagen bikram en kwam tot de conclusie dat het 98 dagen zijn van 19 juni tot en met 24 september - help!
Nu moet ik dus vrijdag al beginnen, en zondag meteen een dubbele les doen omdat ik zaterdag tentamen heb en dan niet kan. Ik hoop maar dat Bettine (de eigennaresse van de school) geen punt ervan maakt dat ik meteen op dag twee er niet kan zijn, vanavond maar even bespreken.
Verder gaat het goed met de voorbereidingen, mentaal was ik er klaar voor om zondag te starten, dat moet nog even bijgeschaafd worden, en mijn haar is flink korter geknipt zodat ik geen gedoe meer heb met staartjes....
wordt vervolgd
Nu moet ik dus vrijdag al beginnen, en zondag meteen een dubbele les doen omdat ik zaterdag tentamen heb en dan niet kan. Ik hoop maar dat Bettine (de eigennaresse van de school) geen punt ervan maakt dat ik meteen op dag twee er niet kan zijn, vanavond maar even bespreken.
Verder gaat het goed met de voorbereidingen, mentaal was ik er klaar voor om zondag te starten, dat moet nog even bijgeschaafd worden, en mijn haar is flink korter geknipt zodat ik geen gedoe meer heb met staartjes....
wordt vervolgd
Abonneren op:
Posts (Atom)