Zwak is het woord dat hoort bij de ochtendles van dag 14 voor mij. Ik moet jullie eerlijk zeggen dat ik me niet zo thuis voel in de ochtendlessen, er hangt een andere sfeer dan 's avonds of in het weekeinde maar begrijp me goed, dat is puur mijn perceptie.
Setting hetzelfde als gisteravond, Bettine gaf de les en Dominique naast mij in het korte hoekje, verder zeker 50 anderen. Ik heb meer gedaan dan gisteravond, de zwelling is echt wat minder dus minder druk op mijn hoofd, maar wat een regelrechte confrontatie ging ik met mezelf aan. Dat kleine beetje extra gaf zoveel vermoeidheid, misselijkheid, onrust en tenslotte ook duizeligheid, dat ik me goed realiseerde dat ik echt een flinke opdonder heb gekregen van deze ontsteking en de medicatie.
Een grote kom verse tomatensoep, boordevol lycopeen (een krachtige antioxidant die ook hart en bloedvaten beschermd) en dan zo aan de slag. Ik begin met Luca, dus dat wordt even ontspannen lachen over mijn rare hoofd en haar verhalen horen over de diplomauitreiking van haar leerlingen.
Tot slot nog even wat positieve zaken, want die zijn er natuurlijk ook:
- ik ben sinds dag 1 ruim twee kilo afgevallen
- het laten staan van mijn geliefde glaasjes wijn gaat echt steeds makkelijker
- mijn mond kan weer iets wijder open, dus voorzichtig iets kauwen lukt ook weer. Ik heb Jan beloofd dat we uit eten gaan als ik weer helemaal gezond ben, want hij heeft zich wel erg veel zorgen gemaakt, en ik heb hem ook erg uit zijn slaap gehouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten