Ik had vorige week in de kleedkamer een vrouw gesproken die het niet meer zag zitten, de les was te zwaar en ze dacht erover om te stoppen met de bikram. Ik heb haar toen de tip gegeven om meer de focus op haar ademhaling te leggen en niet zo hard te werken aan de oefeningen, sinds ik dat zelf ook meer probeer merk ik namelijk dat de les dan makkelijker vol te houden is, en dat je beetje bij beetje verder komt in de houding.
Na de les van zondag kwam ze naar me toe, dat ze zo geïnspireerd was door ons gesprekje, de les was veel lekkerder gegaan dan eerdere lessen en ze was vol enthousiasme om verder te gaan met bikram; daar word ik nu zo ontzettend blij van, zo eenvoudig is het om iets voor iemand te betekenen, heerlijk!
Bettine heeft mij weer tips gegeven hoe ik mijn houdingen kan verbeteren, heel fijn. Bij de cobra pose (Bhyjangasana) moet ik mijn handen veel verder naar mijn heupen plaatsen dan ik deed, hierdoor ontstaat er ook rek aan de binnenkant van mijn polsen en dat voel ik!
Was ik zo blij dat ik eindelijk bij de head to knee pose (Janushirasana with Paschimottanasana) mijn benen recht op de grond kon krijgen, moet ik nu mijn tenen meer naar me toe trekken, en kan ik dus mijn benen niet meer recht op de grond krijgen, maar veel erger, een enorme rek - lees pijn - in mijn kuiten en knieholten is het gevolg - daar moet nog heel wat werk verzet worden.
Verder gaat het lekker, door de week hebben we ons ritme goed te pakken, in het weekeinde is het wat meer puzzelen om alles een plek te geven en voldoende tijd te hebben om ook te ontspannen, maar ach bikram is toch ook ontspanning?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten