Ja, ik ben blijkbaar een watje omdat ik bij de laatste ademhalingsoefening stopte omdat ik zwarte vlekken voor mijn ogen kreeg. Omdat Mary-Ann tussen de twee sessies ademhalingsoefeningen aangaf dat het juist belangrijk is om door te gaan als je het zwaar hebt, ga door tot je kramp in je buik voelt, go for the sixpack, vertelde ik haar na de les dat ik stopte omdat het niet meer ging. Ik kreeg het gevoel dat ik niet serieus genomen werd, goh, de hele les gaat het goed en bij de laatste ademhalingsoefening word je duizelig??
Ook bij de camel ben ik regelmatig te duizelig om de eerste set goed te doen, op de een of andere manier is het niet eenvoudig voor mij om vanuit de liggende houdingen ineens weer hoog op mijn knieën te gaan zitten zonder duizelingen, misschien heeft het ook met mijn bloeddruk te maken bedenk ik me nu.
Afijn, zij kiest ervoor om langer de ademhalingsoefening te laten uitvoeren dan Bettine doet, omdat het een belangrijke oefening is die goed geoefend moet worden, ik heb blijkbaar meer tijd nodig om dit ook goed uit te kunnen voeren, dus vandaag is "watje" de conclusie van mijn docente.
Morgen weer een nieuwe dag, met nieuwe kansen en uitdagingen.
Een beetje surfen op het internet maakte duidelijk dat Mary Jarvis al 25 jaar les geeft voor bikram scholen, in het begin heette Bikram yoga trouwens gewoon yoga in de USA. Wel leuk dat je zoveel info op het net kunt vinden. Mary gaat seminars geven op alle scholen in Nederland. Ik verheug me erop, en zal binnenkort wat meer wetenswaardigheden over haar verwerken in mijn blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten