donderdag 18 augustus 2011

Nog 38 dagen - No expectations

Zonder verwachtingen de les beginnen is een van de uitdagingen waar ik nu mee te werken heb :) Vanuit de ervaring dat het meestal op donderdagochtend moeizaam gaat, snel een misselijk gevoel ontstaat en dat mijn lichaam nog moe is van de woensdagavond les, begin ik inderdaad vaak al bij het binnenkomen met een excuus te maken, dat ik me - om welke reden dan ook - niet optimaal voel. Isabelle gaf aan dat ik met 'no expectations' de les moet ingaan, het is goed om er te zijn en als je doet wat je kunt is het altijd perfect.
Dat heb ik gedaan, ik moest regelmatig even zitten, er was ook een hoge luchtvochtigheid, maar na de les stond ik te trillen van de inspanning. Dat is dan ook wel grappig om te realiseren, dat ik gisteravond zo lekker bezig ben geweest voor mijn gevoel, nu veel minder, maar mijn lichaam geeft duidelijk aan dat er wel degelijk een grote inspanning heeft plaatsgevonden. Zelfs nu nog aan het eind van middag heb ik echt een vermoeid lichaam.
Het yoga aspect van focus op de ademhaling en alles verder los te laten, dus ook geen waardeoordeel geven over het fysieke deel is echt nog een groot punt van aandacht voor mij.

Na de les liep ik gelijk met Bettine naar buiten die tot haar schrik moest vaststellen dat haar fiets gestolen was, ik ken het gevoel maar al te goed, je kunt het gewoon niet geloven dat jouw eigendom bij jou voor de deur door iemand anders meegenomen wordt, bah!
Ik heb haar achterop mijn fiets maar een lift naar het station gegeven, hoewel dat niet meevalt door de werkzaamheden rondom het station.

Voor het eerst heb ik even naar de statistieken van mijn blog gekeken, grappig om te zien dat er ook vanuit de USA gelezen wordt, geen idee wie dat is, maak jezelf bekend zou ik zeggen. Het blijft bijzonder dat anderen hierin geinteresseerd zijn, ook als ze aan het andere einde van de wereld wonen, dag Linda! of ver weg in Jordanie - hoe is het Brenda? of bij de buren - Hello Dorothy, see U soon! En natuurlijk ook een hartelijke groet aan Niels en Anna in Uruguay! En Wytzia, heb jij nu vanaf Bali toch nog mijn blog gelezen?

Ik ga nog even verder met werken en dan vanavond voor een andere bikram genote uitzoeken hoe zij met voeding nog iets kan doen aan haar fibromyalgie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten